พอเพียงเราแก่ เราจะเป็นผู้ใหญ่อย่างไร ให้ลูกหลานรัก

[Hanako5]

อยู่ไปนานๆให้บุตรหลานเคารพนับถือรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานด้วยเหตุว่ากินข้าว แต่ว่าเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว

ควรใช้ชีวิตให้เป็นสุขมากเพิ่มขึ้น ตามอายุของเรา เช่นนี้ชีวิตจะสุขมาก

1. แก่ขึ้น แต่ว่าจำเป็นต้องรู้จักตั ดใจ

อะไรบางอย่างเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแต่เดิมมันก็ไม่ได้เป็นของเราอยู่แล้ว

รวมทั้งวันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว จงตั ดดวงใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะมีความสุขกับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่อแก่ขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวอะไรบางอย่าง ที่จึงควรปล่อย หัวใจของคนเราแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่ามัวแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางสมัยก่อน แล้วควรทำความเข้าใจการใช้ชีวิตในปัจจุบัน ให้เป็นสุขในวัยชราซะ

3. ควรที่จะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในสมัยก่อน ก็มีความย ากของคนภายในอดีตเช่นกัน ส่วนสังคมในตอนนี้ ก็มีความย ากของคนภายในปัจจุบันนี้

เพราะฉะนั้น อย่าเอาความนึกคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่ชอบใจอะไร ก็ว่าลูกหลานเอาความคิดตนเป็นที่ตั้ง


แม้ทำแบบนั้นครั้งหนึ่ง คุณธรรมจะหายไปกาลครั้งหนึ่งเลยล่ะ บุญบารมีของบุตรหลานหายไปส่วนใดส่วนหนึ่ง


โน่นเพราะเหตุว่าพ่อแม่คือพระพรหมของลูก ถ้าหากคอยแช่ ง ด่ า ลูกหลานจะรุ่งโรจน์ได้อย่างไร

4. แก่ขึ้น เปรียบดั่งไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจำเป็นต้องต่ำลง ความโล ภ โกรธ หลง จำเป็นต้องลด ความดีงามความเงียบขรึมต้องมากเพิ่มขึ้นนะ

ความเมตตา ขอความกรุณา มุทิตา อุเบกขา ต้องมากมาย เตือนตัวเองไว้เสมอว่า อยู่ให้บุตรหลานเคารพนับถือรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้บุตรหลานเขา หวา ดกลั วจนถึงบุตรหลาน ไม่มีผู้ใดอย ากใกล้

5. จำต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณไม่มีวันดำเนินงานไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลลูกหลานไปจนวันสุดท้าย

ด้วยเหตุดังกล่าว จำต้องรู้จักวางมือ บุตรหลานมีโชคดี เขาฟุตบาทของบุตรหลานเอง


ถ้าเกิดคิดแทนไปหมดทุกสิ่งเลย คุณนั่นแหละที่จะอิดโรยตลอดไป เนื่องจากวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไงล่ะ การรู้จักวางมือคือการฝึกหัด ไว้ใจในลูกหลานของพวกเรา และเป็นการเกื้อหนุนเขาไปในตัวด้วย
ลูกหลานรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/
Tags : ผู้ใหญ่