ฝึกเดินลำพังถ้าหากไม่มีใครจะได้เดินด้วยตัวเองได้

[Beer625]

กำแน่นเท่าใดก็สู ญ เ สี ย มากเพียงแค่นั้น

ราว การกำทรายนั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นทรายก็ร่วงออกมาจากมือมากมายเพียงแค่นั้นที่ควรจะ

ถนอมควรรู้ถนอม เนื่องจากว่า เมื่อใดที่คุณ สู ญ เสียไปสิ่งนั้น คนนั้นอาจเป็นสิ่งมีค่าที่ทำให้


คุณเ จ็ บ ป ว ด รวมทั้งเศร้าใจที่สุดก็เป็นไปได้เมื่อใด ที่รู้สึกหมดกำลังใจหากอย า กร้องไห้ก็


ร้องออกมาเถิดแต่เมื่อร้องจนถึงหนำใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัด อีกทีให้ได้

ความซาบซึ้งตอบแทนความสัมพันธ์มิได้

ไม่ว่าจะเป็นใคร สหายหรือคนแ ปลกหน้าคุณต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ในใจจะร่ำไห้ฟูมฟาย

สักเพียงใดเพราะเหตุว่ามนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นแก่ ก็เลยอย่ า ไปคาดหวังว่าจะมีคนไหนดี

ต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไขแม้ใครคนหนึ่งไม่มีคุณค่าพอเพียงให้คุณถนอม ก็จะต้องฝึกฝนปลดปล่อย

ฝึกหัดวาง ฝึกทิ้ง

อย่ า เลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา

จงทำความเข้าใจที่จะชื่นชมคนที่ความสามารถ และถ้าคุณมีความรู้สึกว่าตนเองสู้บุคคลอื่นเขามิได้อย่ า

ได้น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะว่าคุณ ก็เป็นคนธรรมดาเสมือนคนอื่นๆธรรมดา

พ่อแม่คือคนที่รักแล้วก็ห่วงใยต่อคุณสูงที่สุด

อย่ า คิดถึงท่านเฉพาะตอนขาดเงิน อย่ า มีความคิดว่าในสายตาพ่อแม่ คุณยังเป็นเด็ ก

อยู่ตลอดเวลาอันนี้ก็ถูก ถูกในมุมของบิดามารดาแต่ไม่สงส ารพ่อแม่หรอ ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที

ไม่มีอะไรดังเดิม

เพราะเหตุว่าทุกสิ่งแปรไปทุกเมื่อทุกนาที อย่ า เอาวิธีการเก่าๆมาขจัดปัญหา คนสองคน

รักกันบางทีอาจมิได้อยู่ร่วมกันตลอดระยะเวลา อย่ า มัวแต่เพ้อ อย่ า เอาแต่เรียกร้อง พราะ


สิ่งนี้บางทีอาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนห่างไกลกันมากกว่าเดิม

วิถีทางของชีวิตนั้นย า วไกล

จงทำความเข้าใจที่จะเดินลำพังบ้าง เผื่อวันใดที่ผู้อื่นไม่ได้พอใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเสียใจ

เนื่องจากทุกคนต่างมีทางของชีวิตที่จะต้องเ ดินเช่นเดียวกัน ไม่มีใครเดินเดินคู่คุณไปจนกระทั่ง

จุดหมายปลายทาง อย่ า ให้คนไหนกันแน่คนใดคนหนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่ง เปลี่ยนเป็นทั้งสิ้นใน

ชีวิตคุณความโชคร้ายของคนเรา ถือกำเนิดขึ้นจากการเกลียดชังที่จะอยู่คนเดียว
อยู่คนเดียว
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13363/
คำค้นหา : พึ่งพาตัวเอง